Detailed Notes on خطرات بیماری زونا
Detailed Notes on خطرات بیماری زونا
Blog Article
دو شاخصه شناسایی توهمات پارانوئید (۱) آمادگی ذهنی پذیرش سستترین شواهد در حمایت از باورهای غیرواقعی و (۲) عدم توانایی در تشخیص شواهد و ادله مستحکمی است که افکار پارانوید را رد میکند.[۲]
اگر فردی دچار تاول نشود، ویروس نمیتواند گسترش یابد. اقدامات احتیاطی زیر میتواند به جلوگیری از انتقال ویروس کمک کند:
افراد مبتلا به این اختلال به ندرت خودشان به دنبال درمان هستند. معمولاً اعضای خانواده، همکاران یا کارفرمایان، آنها را برای درمان به مراکز سلامت روان ارجاع می دهند.
در صورت تماس با افراد مستعد، باید بثورات پوشانده شود تا خطر انتقال آن کاهش یابد.
رعایت بهداشت شخصی، جلوگیری از خراشیدن بثورات، پوشیدن لباسهای گشاد و همچنین سعی در تمیز نگه داشتن ناحیه آسیب دیده به منظور جلوگیری از عفونت باکتریایی ثانویه پوست، بسیار مهم است.
سر و کار داشتن با افراد پارانویید بسیار مشکل است زیرا بسیار زودرنج هستند و رفتارشان معمولاً خصمانهاست و از نظر احساسی بسیار بسته و نسبت به هر فعالیتی بی میل هستند.
چطور بیماری زونا بزرگسالان زونا را بشناسیم و برای درمان اقدام کنیم؟زمان مطالعه ۱۱ دقیقه
کریپلین با استفاده از این ریشه لغوی این بیماری، نامی جهت تشخیص افکار توهمی به وجود آورد. بنا به تعریف او هرگونه افکار توهمی، بدون احساسات خودآزارانه، در این دسته میگنجند.
اگرچه اکثر افرادی که زونا میگیرند فقط یک بار به آن مبتلا میشوند، اما افرادی هستند که با تمام شدن دوره بیماریشان، بیماری دوباره در آنها عود میکند. زونا در افراد مسن و در افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف شایعتر است.
بهعلاوه، علائم آن میتواند در صورت، چشم، دهان و گوش هم ظاهر شود یا روی بعضی از اندامهای داخلی تأثیر بگذارد.
واکسن تضمین نمیکند که هرگز به زونا مبتلا نشوید، اما مدت زمان بیماری و شدت آن و همچنین خطر ابتلا به عارضهی پست هرپتیک نورالژیا را کاهش میدهد.
همچنین ممکن است یک آزمایش خون برای پیدا کردن آنتیبادیها انجام دهد تا مشخص شود که آیا تا به حال در معرض ویروس قرار گرفتهاید یا خیر.
Feelings of anxiousness and panic that previous a long time or get in the best way of your everyday life could be signs of an nervousness condition. Signs of paranoia could possibly be more significant.
هنگامی که متخصص سلامت روان، مانند یک روانشناس یا روانپزشک، حدس می زند فرد به پارانویا مبتلا است، اغلب سؤالات کلی میپرسد که حالت دفاعی در فرد ایجاد نکند یا جوّ گفتگو را سنگین نکند. معمولا سؤالاتی می پرسد که روشن کننده موارد زیر است: